Hoe is dat in zijn werk gegaan dat wij gered zijn?

Of beter: Hoe is God te werk gegaan om ons te redden? Ik denk niet dat er onder christenen veel inzicht op dit gebied bestaat. Daarom wil ik dat met jou hier samen onderzoeken.

Dit is een onderwerp dat mij al jarenlang boeit, en ik vind het ook geweldig om erover na te denken en te redeneren. Maar we gaan eens kijken aan de hand van een aantal Bijbelteksten.

Paulus schrijft in Efeze 2:10, "Want wij zijn Zijn maaksel, geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen."

Wanneer heeft God dat gedaan, dat scheppen? Wel, toen Hij Jezus Christus uit de dood opwekte.

En verder zegt hij ook nog in Efeze 2:4-6, "Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, heeft ons door Zijn grote liefde, waarmee Hij ons liefgehad heeft, ⁵ ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt – uit genade bent u zalig geworden – ⁶ en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus, ... ."

Dus "met Christus", en "met Hem".

Om precies te zijn: "... met Christus levend gemaakt", "met Hem opgewekt" en "met Hem ... gezet."

Petrus zegt er ook iets over in zijn eerste brief, in vers 3: "Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons, overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid, opnieuw geboren deed worden tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden, ... ."

Toen de Vader Jezus uit de dood opwekte, zo zegt Paulus, wekte Hij jou en mij op uit de dood. Dat was één en dezelfde handeling voor Hem. Hij hoefde niet zoveel jaren later, nadat wij Jezus als onze Heer en Verlosser aannamen, jou of mij, omdat wij Jezus plotseling aannamen, ook nog op te wekken. Dat had Hij al gedaan. En zoals Petrus het zegt: opnieuw geboren ... door de opstanding van Jezus Christus. Er zijn christenen die de datum van hun doop of toen zijn Jezus aannamen, in hun Bijbel hebben geschreven. Maar voor hun wedergeboorde zou dus eigenlijk het jaar 33 moeten staan, want toen wekte de Vader de Zoon op en toen waren zij dus al wedergeboren.

Het woord 'wedergeboorte' is in het Grieks 'geboren uit den hoge.' Toen wij wederomgeboren werden, ontvingen wij het leven dat al eeuwen op ons lag te wachten, en kregen een erfenis die, volgens Petrus: "een onvergankelijke, onbevlekte en onverwelkbare erfenis [was], die in de hemelen bewaard wordt voor u" (1 Petr. 1:4). Eeuwenlang lag dat nieuwe leven op ons te wachten totdat wij in Jezus gingen geloven en Hem aannamen. Wat wij aannamen, was dat nieuwe leven dat de Vader aan Jezus bij Zijn opwekking uit de dood, gaf. Vader wekte Hem nl. op met Vaders eigen leven.

Psalm 2:7, "Ik zal het besluit bekendmaken: De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon, Ík heb U heden verwekt."

Je kunt alleen een zoon zijn van je vader, als je door hem verwekt bent. Zo ook met Jezus.

Paulus zegt er nog zoveel meer over, op plekken waar je overheen leest. Bijvoorbeeld: "Maar uit Hem bent u in Christus Jezus, Die voor ons is geworden wijsheid van God en gerechtigheid, heiliging en verlossing, ... " (1 Korinthe 1:30)

In Handelingen 13:32-33 zegt Paulus het volgende: "En wij verkondigen u de belofte die aan de vaderen gedaan is, namelijk dat God die vervuld heeft aan ons, hun kinderen, door Jezus te verwekken, ³³ zoals ook in de tweede psalm geschreven staat: U bent Mijn Zoon, heden heb Ik U verwekt." God heeft alle beloften aan ons vervuld door Jezus te verwekken, d.w.z. op te wekken uit de dood. Want: "Immers, zovele beloften van God als er zijn, die zijn in Hem ja en in Hem amen, tot verheerlijking van God door ons" (2 Kor. 1:20).

En als je nu terug redeneert, dan weet je dat wij, d.w.z. onze nieuwe mens, al in Jezus was toen Hij op aarde rondwandelde, toen Hij wonderen deed, blinden het gezicht gaf, doven liet horen, lammen deed wandelen, doden opwekte. Onze oude mens is medegekruisigd (Rom. 6:6). Niet alleen was onze nieuwe mens, die God voor ons in petto had, al in Jezus, maar onze oude mens was tijdens Zijn kruisiging ook in Hem.

Paulus schrijft in zijn tweede brief aan Timotheüs, in vers 2: "Hij heeft ons zalig gemaakt en geroepen met een heilige roeping, niet overeenkomstig onze werken, maar overeenkomstig Zijn eigen voornemen en genade, die ons gegeven is in Christus Jezus vóór de tijden der eeuwen, ... ."

Ik vraag mij af: als ons genade is gegeven in Christus Jezus ..., waar waren wij toen ons dat gegeven werd? Mijn redenering is dat wij toen al in Christus Jezus waren, d.w.z. wij waren in de planning, zoals de mannin dat was toen Adam geschapen werd. Eva was al in de planning. De gemeente (kerk) als de bruid van Christus was ook al in de planning, want de mannin was ook al in Adam toen zij geschapen werd, want zij werd uit hem genomen (Gen. 2:21).

En wat deed Jezus? Hij nam zowel onze nieuwe mens als onze oude mens (die een en al zonde was) met Zich mee in de dood. Hij en ik werden met elkaar vermengd, werden één, werden vervloekt (Gal. 3:10).

Hij werd vervloekt om mij! Wat een genade!! Wat een goedheid!!!