Studie 11 - De verdoemelijke twijfel

Ik kwam in de De Stem van februari 2024 het volgende artikel tegen. En ik wil het je niet onthouden.

De verdoemelijke twijfel

J. D. Greear

In principe heeft elke religie twijfel en onzekerheid nodig als drukmiddel om gehoorzaamheid op te wekken. Dat geldt echter niet voor het Evangelie.

Want God is niet geïnteresseerd in louter gehoorzaamheid, maar in een gehoorzaamheid die voortkomt uit een bepaald verlangen, een gehoorzaamheid die wil gehoorzamen en niet alleen gehoorzaamt omdat het moet.

In de tijd van Maarten Luther geloofde de kerk dat mensen alleen gehoorzaam waren als ze werden bedreigd met zware straften voor hun ongehoorzaamheid.

Luther noemde dit "de verdoemde leer van de twijfel". En inderdaad, de angst voor een oordeel zorgt ervoor dat mensen zich op zijn minst oppervlakkig aan de wet houden — dat wist Luther ook. Maar onder de oppervlakte van deze gehoorzaamheid vloeit een stroom van angst, trots en eigenbelang. De enige manier om echte liefde voor God te ontwikkelen is door deze angst weg te nemen.

De apostel Johannes geeft ons hiervoor de sleutel. Hij zegt: Gods liefde voor ons zorgt ervoor dat onze angst voor straf verdwijnt en dat de liefde voor God in ons ontstaat.

Dit is ook de reden waarom John Bunyan, de schrijver van De christenreis naar de eeuwigheid, in de gevangenis werd gegooid door de Engelse kerkleiders van de 17e eeuw: Hij had het Evangelie van Gods vrije genade voor zondaars gepredikt. Het argument van zijn aanklagers was dat deze boodschap de noodzakelijke angst voor het Goddelijk oordeel miste, waardoor mensen immoreel en ongeremd zouden worden.

Bunyan reageerde:

"Als mensen echt begrijpen dat Christus de angst voor straf heeft weggenomen door de straf op Zich te nemen, dan zullen ze niet langer alleen maar doen wat ze willen, maar zullen ze willen doen wat Hij wil."

Het Evangelie van Gods genade schept in ons een verlangen om gehoorzaam te zijn aan God. Mijn vier kinderen (die op het moment dat ik dit boek schrijf, allemaal jonger zijn dan tien jaar) weten dat ik ze vreselijk mis als ik op reis ben. Als ik thuiskom, rennen ze het huis uit zodra ze me zien aankomen. Nog voordat ik uit de auto ben gestapt, doen ze het portier open, klimmen op mijn schoot en vragen vol verwachting: "Papa, wat heb je voor ons meegebracht?"

Het gaat echter heel anders als ze denken dat ik boos op ze ben of een slecht humeur heb. Dan gaan ze me uit de weg en spelen ze liever op hun kamer — of ergens waar ik op dat moment niet ben. Zelfs in deze gevallen gehoorzamen ze wellicht mijn instructies, maar ze willen niet bij me in de buurt zijn.

Het is vergelijkbaar met de relatie tot God. Als we weten dat Hij Zich in ons verheugt, willen we bij Hem zijn. Maar als we bang voor Hem zijn, dan drijft die angst ons van Hem weg — zelfs als we Zijn geboden gehoorzamen.

God wil het vertrouwen van kinderen

en niet de dienstbaarheid van slaven.

____________________________________

Dit artikel is een uittreksel uit ons Duitse boek "Hör auf, dich zu bekehren, glaube!" ("Stop met je te bekeren, geloof!") van J.D. Greear. Het boek is niet gericht tegen bekering, maar is een oproep om alleen vertrouwen te zoeken in Gods beloften, die Christus volbracht heeft in Zijn leven, dood en opstanding. Bestelnr. 40 | Prijs: €9.99

____________________________________